Global Rights Index 2022

Op verschillende fronten zijn de hoogste cijfers in negen jaar geregistreerd:

• In 113 landen zijn er werknemers uitgesloten van het recht om een vakbond op te richten of zich daarbij aan te sluiten, een stijging van 106 in 2021 naar 113. Werknemers werden vooral uitgesloten van vertegenwoordiging op de werkplek in Afghanistan, Burkina Faso, Myanmar, Syrië en Tunesië.
   
• In 77% van de landen zijn er werknemers die niet het recht hebben om een vakbond op te richten en zich daarbij aan te sluiten.
   
• In 74% van de landen belemmerden autoriteiten de registratie van vakbonden, een stijging van 59%. 
   
• In 50 landen werden werknemers blootgesteld aan fysiek geweld, tegenover 45 in 2021, waaronder een stijging van 35% naar 43% van de landen in de regio Azië-Stille Oceaan en van 12% naar 26% in Europa.
   
• 87% van de landen heeft het stakingsrecht geschonden. 
   
• Vier op de vijf landen blokkeerden collectieve onderhandelingen. Dit recht wordt in de publieke sector en in het bedrijfsleven wereldwijd uitgehold. In Tunesië kunnen geen onderhandelingen met vakbonden plaatsvinden zonder toestemming van de regeringsleider.

De 2022 ITUC Global Rights Index legt bloot waar regeringen en werkgevers crises misbruiken om de rechten van werknemers uit te hollen.

Werkende mensen zijn de eersten die de gevolgen ondervinden van oorlogen, autoritaire regeringen, uitbuitende werkgevers en het uitblijven van maatregelen op klimaatgebied. Hun belangen moeten op de eerste plaats komen bij  beslissingen om deze crises aan te pakken. Via hun vakbonden moeten zij een stem krijgen in de besluitvorming.

De tien slechtste landen voor werkenden zijn Bangladesh, Wit-Rusland, Brazilië, Colombia, Egypte, Myanmar, de Filipijnen en Turkije, met Eswatini en Guatemala die de lijst voor 2022 binnenkomen.

De landenratings verbeterden voor El Salvador, Niger en Saudi-Arabië. Voor Nederland verslechterde de rating, net als voor Armenië, Afghanistan, Australië, Burkina Faso, Guinee, Jamaica, Lesotho, Tunesië en Uruguay.

In dertien landen werden vakbondsmensen gedood. 

In 41% van de landen werd de vrijheid van meningsuiting en vergadering ontzegd of beperkt, in 69 landen kregen werknemers te maken met willekeurige arrestaties en detenties.

In 66% van de landen werd werknemers de toegang tot de rechter ontzegd of beperkt. In Afrika betrof dit een stijging van 76% naar 95% van de landen in Afrika.

Meer weten: 

• samenvatting onderzoek
• website ITUC GRI - Home (globalrightsindex.org)
• Elf Cambodjaanse vakbondsleiders opgepakt bij vreedzame acties

In 2020 is een bijzondere documentaire gemaakt over vakbondswerk in een land dat al jarenlang in de top 3 van de meeste vermoorde vakbondsleiders staat. De documentaire was te zien op vele filmfestivals wereldwijd. Guatemala is een van de armste landen van Latijns-Amerika. Ongeveer 80 % van de bevolking leeft in armoede en 59% in extreme armoede. 82 % van de arbeiders heeft geen contract en geen sociale zekerheid. In 1996 kwam er een einde aan 36 jaar burgeroorlog. 40.000 mensen zijn verdwenen. De vredesakkoorden zijn ondertekend. Er is nu alweer 25 jaar democratie in Guatemala. Maar wat is dat voor democratie als het nog steeds levensgevaarlijk is om lid van een vakbond te zijn? Het gevolg is dat bijna niemand zich nog durft te organiseren. Toch zijn er moedige vakbondsleiders die het voortouw durven nemen.